Αχ! Πατέρα...
Χωρίς πρόλογοAx! Patera by Karabouzouklides
Θα ανέβω ψηλά να κοιτάξω καλά προς τα κάτω
Ο καιρός πάει αλλιώς μη γνωρίζοντας ποιος πιάνει πάτο
Το δικό μου σταυρό καρφωμένο όταν βρω σε ένα λόφο
Με σκισμένο βρακί να ανέβω εκεί έχω στόχο
Από κάτω οι πιστοί -κάποιοι θα ‘χουν πιαστεί- κάποιοι άλλοι
Θα κοιτάζουν ψηλά για να δούνε καλά ποιο κεφάλι
ποιο κεφάλι αδειανό –αιωνίως κενό- με στεφάνια
δίνει τόπο εκεί που ο –ποιος λες;- κατοικεί στην αφάνεια
Κι όταν όλοι μαζί –άντε πάλι χαζοί- βγάλουν άκρη
Το ένα μάτι μου θα επιλέξει ορθά κάποιο δάκρυ
να αφήσει να βγει μπας και ανθίσει στη γη άλλο χρώμα
που τα τόξα αυτηνής δεν αρκούν –τι να πεις μάταιο στόμα…-
Με τα χέρια ανοιχτά τα ποδάρια πλεχτά σαν κουλούρι
Την κοιλιά μου γυμνή –τέτοιο ωραίο κορμί κελεπούρι-
Ταλαντώσεις στο φως η εντολή του πατρός μία κι έξω
Δεν το ήθελα μα κοίτα τώρα -που να!- πάω να μπλέξω
Το στεφάνι εκεί. Βασιλιάς –μου αρκεί τόσο λίγο;-
Με ένα θαύμα μικρό –πριν με πάρουν νεκρό- λέω να φύγω
Δίπλα δυο –κι εγώ τρεις- σχηματίζουμε ευθύς μια τριάδα
Τρεις σταυροί -κι όποιος βρει τι σημαίνει- θα πιει λεμονάδα
Το ποτήρι βαθύ –τώρα πώς και γιατί να το αδειάσω-
με μια μπίρα ξανθιά –πιο καλά θα ‘ταν να- ξεδιψάσω
Μα εσύ δυστυχώς μια ζωή αυστηρός δε με αφήνεις
Τι κατάλαβες –πες- -Έχεις μάτια; Για δες πού με δίνεις-
Θα ανέβω ψηλά να κοιτάξω καλά προς τα κάτω
Ο καιρός πάει αλλιώς μη γνωρίζοντας ποιος πιάνει πάτο
Το δικό μου σταυρό καρφωμένο όταν βρω σε ένα λόφο
Με σκισμένο βρακί να ανέβω εκεί έχω στόχο
Από κάτω οι πιστοί -κάποιοι θα ‘χουν πιαστεί- κάποιοι άλλοι
Θα κοιτάζουν ψηλά για να δούνε καλά ποιο κεφάλι
ποιο κεφάλι αδειανό –αιωνίως κενό- με στεφάνια
δίνει τόπο εκεί που ο –ποιος λες;- κατοικεί στην αφάνεια
Κι όταν όλοι μαζί –άντε πάλι χαζοί- βγάλουν άκρη
Το ένα μάτι μου θα επιλέξει ορθά κάποιο δάκρυ
να αφήσει να βγει μπας και ανθίσει στη γη άλλο χρώμα
που τα τόξα αυτηνής δεν αρκούν –τι να πεις μάταιο στόμα…-
Με τα χέρια ανοιχτά τα ποδάρια πλεχτά σαν κουλούρι
Την κοιλιά μου γυμνή –τέτοιο ωραίο κορμί κελεπούρι-
Ταλαντώσεις στο φως η εντολή του πατρός μία κι έξω
Δεν το ήθελα μα κοίτα τώρα -που να!- πάω να μπλέξω
Το στεφάνι εκεί. Βασιλιάς –μου αρκεί τόσο λίγο;-
Με ένα θαύμα μικρό –πριν με πάρουν νεκρό- λέω να φύγω
Δίπλα δυο –κι εγώ τρεις- σχηματίζουμε ευθύς μια τριάδα
Τρεις σταυροί -κι όποιος βρει τι σημαίνει- θα πιει λεμονάδα
Το ποτήρι βαθύ –τώρα πώς και γιατί να το αδειάσω-
με μια μπίρα ξανθιά –πιο καλά θα ‘ταν να- ξεδιψάσω
Μα εσύ δυστυχώς μια ζωή αυστηρός δε με αφήνεις
Τι κατάλαβες –πες- -Έχεις μάτια; Για δες πού με δίνεις-
Πολυ καλοοοοοοοοοοοοοοο
ΑπάντησηΔιαγραφή@Rodia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη η χαρά μας και που είστε εδώ και που σας άρεσε!
Πώς μπορώ να εχω το mp3 να το παιξω σε καποια εκπομπουλα μου; κανε κατι... :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Rodia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια δείτε λίγο το mail σας...
Κάτι σας έστειλε ο Στιχάκιας...
το λόγο έχει ο Άνθιμος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή....θεομπαίχτες!!!
@Kostaslogh:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα ...
Πού να προλάβει να ασχοληθεί μαζί μας...
Δεν είμαστε και της ενορίας του βλέπετε. Τη σκαπουλάραμε οπότε
Ανήλθεν η εκπομπη! http://radiobubble.gr/el/audio/8787/rodia-radio-24
ΑπάντησηΔιαγραφή...θέαμα μ' έκανες. Στην τηλεόραση.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Rodia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις ακούσαμε την εκπομπή και σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας
@trelos:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα αυτό γιατί το λες...
To δικό μου πασχαλιάτικο.. Έτσι νιώθω, όπως όλοι που φλερτάρουν με τον πάτο αλλά πάντα έχει παρακάτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλούς ζεστούς χαιρετισμούς μπουζιά
Χριστός Ανέστη Κύριοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε και στα δικά μας...
Αυτό μου άρεσε πάντα, χαίρομαι που το μελοποιήσατε...
ΑπάντησηΔιαγραφή..Θυμίζει εντελώς Monty Python...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαγκόσμια Ημέρα Γέλιου πάντα την 1η Κυριακή του Μαΐου
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ