Τι είναι η Σφάκα; Έρχεται στο χωράφι μου για να μαζέψει χόρτα κι εγώ τον κώλο τζη κοιτώ κρυφά πίσω απ’ την πόρτα Κι όντε το παίρνει μυρουδιά πως την παρακατσεύω σκύβει. Κι εγώ τον άντρα τζη –τον πούστη- τον ζηλεύω Κι όπως θωρώ τον κώλο τζη ετσά που τον τρουλώνει αν γιουρουντήξω –σκέφτομαι- κιανείς δεν τη γλιτώνει Π ‘ανάθεμά σε έρωτα. Π’ ανάθεμά σε πόθε Π ‘ανάθεμα τον κώλο σου που πάει πέρα δώθε Απ ‘ τη στιγμή που επάτησες τον πόδα σου στη γη μου σαν το στειλιάρι του τσαπιού γίνηκε το καυλί μου Και σε θωρώ ο καψερός όπου και να ξανοίξω μου έχει γίνει εμμονή να σου τονε σφυρίξω Και σαν τον μαθητή μετρώ την κάθε ανασαιμιά σου απ’ τ’ ανεβοκατέβασμα που κάνουν τα βυζιά σου Ζιζάνιο θα γίνω μπρε. Και θα κρυφτώ στη σφάκα κι οντε περάσεις δίπλα μου θα σου χωθώ στη βράκα… Κι εκειά κρυμμένος –μάθια μου- θα κάμω τέτοιο γλέντι που απόεις μόνο εμέ θα θες να έχεις για αφέντη…
Είναι που οι δρόμοι μας χαράξανε γωνία....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας πάει το beatάκι!!!
"Γιώργος": οξεία μάλιστα...
ΑπάντησηΔιαγραφή