Οι ώρες της Υπομονής
Σε αίθουσες αναμονής
στα όρια της Υπομονής
μόνος περίμενα
Και μου την πέφτανε εκεί
όλο περιθωριακοί
και υποκείμενα
Στα πόδια μου σακ ντε βουαγιάζ
στ’ αυτιά μου RnB και Jazz
στο χέρι ζύθος
με μάτι να γυαλίζει σαν
βουτυρωμένο κρουασάν
μέσα στο πλήθος
Έκανα γνωριμίες και
στο λερωμένο το παρκέ
ξάπλωσα αρίδες
Συζήτησα με ποντικούς
κι έζησα απίστευτα κους κους
με κατσαρίδες
Χόρεψα μόνος μου ταγκό
κι έμαθα να μιλάω αργκό
κόντρα στο ρεύμα
Και -η μνήμη μου αν δε μ’ απατά-
κάποτε είχα και λεφτά
για γνήσιο γεύμα
Το ευχαριστιόμουν’ ασφαλώς
μα δε γινόταν δυστυχώς
πλέον να θάλλω
σε αυτές τις συναναστροφές
αφού είχα προδιαγραφές
για κάτι άλλο
Μέσα μου ένας ορυμαγδός
από φωνές που λέγαν’ πως
πρέπει να φύγω
γιατί το μέλλον μου εκεί
δεν είχε μια προοπτική
να φτιάξει λίγο
Μετά, κάποιες χρονιές ντεμέκ
μια στο αμπάρι μια στο deck
μια πίσω πάλι
να παλαντζάρω εδώ κι εκεί
μέχρι να δω στην τελική
πού θα με βγάλει
Προσεχτικά τα βήματα
κρατώντας τα προσχήματα
στο όριο πάνω
τώρα έχω αρχίσει τα κους κους
με άλλα έντομα (ακούς;
Ακούς τι κάνω; )
Κι οι ώρες της Υπομονής
οι αίθουσες αναμονής
που εγώ περίμενα
κάναν’ πολλαπλασιαμό
χωρίς κανένα ενδοιασμό
στα… υποκείμενα
Μου άρεσε
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τα λόγια και η μουσική..αλλά .οχι μαζί..
Δυνατά λόγια.. ήρεμες νότες..
(καλά μην τσακωθήτε τώρα εξ'άλλου άσχετη είμαι)
Το παλληκάρι που τραγουδαει απ' την Κρήτη είναι;
Καλημέρεεεεες
ελίτσα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τσακωνόμαστε μη φοβάσαι.
Εξάλλου το σχόλιο δεν ήταν άσχημο. Το κάθε τι μπορεί να αρέσει μπορεί και όχι.
Αυτό που είναι δεδομένο, είναι πως ό,τι ανεβαίνει στο μπλογκ σίγουρα αρέσει σε εμάς.
Αν αρέσει και σε άλλους ασφαλώς και θα χαρούμε.
Αν δεν αρέσει θα θέλαμε πάρα πολύ να το ξέρουμε. Μας βοηθάει και μας ενδιαφέρει.
Γι αυτό το λόγο μπήκε και η δυνατότητα αξιολόγησης στα τραγούδια.
Γι αυτό και θέλουμε η αξιολόγηση να είναι αντικειμενική.
Το παλικάρι που τραγουδάει όχι δεν είναι από την Κρήτη.
Το άλλο παλικάρι είναι από την Κρήτη.
καλησπέρεεεεες
Πάτησα όλα τα play μαζί και ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΑ! Εβγαλα το νόημα του Σύμπαντος κι αυτό ήταν 42
ΑπάντησηΔιαγραφή(Ντάγλας Ανταμς χε χε).
Σωστή η Ελίτσα
ΑπάντησηΔιαγραφήπιθανόν να πήγαινε κάτι πιο...σε Μαργαρίτη ας πούμε !
..αλλά επειδή στη μουσική και στο τραγούδι μονόδρομος δεν υπάρχει ,εγώ το αντέγραψα ως έχει και θα το ακούω ως έχει ,το κυνήγι του τέλειου δεν μου ταιριάζει!
Σοφία
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτΗ είναι σύμπτωση!!!
την καλησπέρα μου
super............
ΑπάντησηΔιαγραφήkostaslogh
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τον ακούω τον Μαργαρίτη αλλά οκ αν σ'αρέσει.
Χωρίς να θέλω όμως να προσβάλω κανέναν
τους παραπάνω στίχους δεν τους χαλαλίζω σε
τέτοιου είδους μουσική παρ'ολο που για άλλους μπορεί να είναι τέλεια...
Καραμπουζουκλήδες
Δεν κατάλαβα την ερώτησή σας στο μπλόγκ μου
Σοφία:
ΑπάντησηΔιαγραφήhow many roads must a man go down?
ή κάνω λάθος;
Kostaslogh:
Σε Μαργαρίτη; Ενδιαφέρουσα προσέγγιση.
ελίτσα:
Μην αγχώνεσαι, δεν προσβάλλεις κανένα.
Το γούστο είναι μία καθαρά προσωπική υπόθεση.
Φαντάζομαι όμως πως όταν λες τέτοιου είδους μουσική αναφέρεσαι στην πρόταση του Κώστα για Μαργαρίτη-style και όχι για την εδώ μελοποίηση, σωστά;
Εμάς πάντως μας αρέσει που τα λες τσεκουράτα.
Για την ιστορία πάντως στο στιχουργό αρέσει πάρα πολύ η μελοποίηση.
Εσύ πώς θα το φανταζόσουν;
H ερώτηση αφορούσε στο theme του blog σου
Εννοείται!!!!! ότι αναφέρομαι στο Μαργαρίτη-στύλ....
ΑπάντησηΔιαγραφή(Κάτι σε Παπακωνσταντίνου θα το φανταζόμουν...εντάξει...μη βαράτε!!!)
Στην παρακάτω διεύθυνση θα βρήτε πολλά θέματα για μπλογκς
http://scrappinblogs.blogspot.com/
Εξαιρετικά τα τραγούδια συνολικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θα λέγατε για ένα συμβόλαιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι από το "ταξιδέψτε στον Γαλαξία με Ωτο στοπ". Ψάχνουν το νόημα του σύμπαντος και μετά βρίσκουν πολύ σοβαρά ότι είναι ο αριθμός 42 (τρέχα γύρευε δηλαδή). Αλλά γιατί όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήελίτσα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε για το λινκ.
Δε βαράμε. Μια χαρά ήταν ο Παπακωνσταντίνου.
Ο Βασίλης ασφαλώς γιατί ο Θανάσης είναι ακόμα μια χαρά.
Κ.Υ.Π walking:
Σε ευχαριστούμε που άφησες το σχόλιο.
μυστικοπαθής ατζέντης:
Αν δεν ήσασταν τόσο μυστικοπαθής και μας λέγατε περισσότερα...
Μπορείτε να μας στείλετε μέηλ αν δε σας το απαγορεύει η μυστικοπάθειά σας
Σοφία:
Ξέρω ξέρω.
Νομίζω όμως πως και το how many roads must a man go down είχε αναφερθεί εκεί...
http://mane-tarious.blogspot.com/2009/09/blog-post_17.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σας στείλω την πρόταση μου καλοί μου φίλοι με την πρώτη ευκαιρία.
Επί του παρόντος δείτε δείγμα του έργου μου, με ποιόν τρόπο δηλαδή απογείωσα τη δημοσιότητα μιας εκλεκτής μου πελάτισας κι έγραψαν σχόλια στο μπλόγκ της μιά σειρά απο διασημότητες.
μυστικοπαθής ατζέντης:
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έρθει και η Πάρις Χίλτον;
Καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσαν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ και τα λόγια, και η μουσική, και το πως τα δέσατε. Η δε μουσική, όπως και στο "θα πάρω φόρα" έχει κάτι από ... ναρκωτικό! Δεν σου φτάνει να την ακούσεις μια φορά: θες ξανά και ξανά...Πως το κάνετε αυτό;;; :)
10000movies:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμείς χαιρόμαστε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ που σου άρεσε το τραγούδι.
Σχετικά με το ερώτημα το εισπράττουμε ως ρητορικό
Η Πάρις Χίλτον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΏρες είναι να μου πείτε ότι έχετε στη συλλογή σας γοβάκι Νο 45 και ψάχνετε ποιά αλόγα το φοράει.
Χαιρετώ τους Καραμπουζουκλήδες με το ωραίο τους blog.
ΑπάντησηΔιαγραφήμυστικοπαθής ατζέντης:
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, αυτό το reality δεν το έχουμε δει.
Διαφωτίστε μας
Ourbax:
Και οι καραμπουζουκλήδες σε χαιρετούν
Εχμ, η Πάρις Χίλτον (φημολογείται ότι) έχει πόδαράκι νο 45...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφία:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για τη διαλεύκανση του μυστηρίου.
Κρίμα όμως που δεν είναι το ποδαράκι νο 42 .
Αν ήταν, θα είχαμε βρει το νόημα του σύμπαντος στην πατούσα της Πάρις Χίλτον.
Αν και ανατομικά κάπου αλλού θα το προσδιορίζαμε εμείς...
Πρέπει να μελοποιήσετε και το πρώτο σχόλιο της Σοφίας Κολοτούρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικό.
Θα κάνω πάλι μια ....παρατηρησούλα.
Εντάξει, δεν έχει ενορχήστρωση
Εντάξει μπορεί να τα τραγουδήσει ο Νταλάρας στο τέλος (ή ο Πανούσης, δεν ξέρω ποιός θα δώσει περισσότερα)
αλλά...
Κάτι ήθελα να πω αλλά το ξέχασα...
Α!!! Ο ΑΤΖΕΝΤΗΣ
Ρε μεγάλε, βάλε με κι μένα σ΄αυτη τη διαφήμιση. Βαστώ και δική μου μεζούρα extra large.
Τέλος πάντων, ήθελα να πω πως ειδικά σε ένα μεγάλο σε διάρκεια κομμάτι πρέπει κάτι να κάνει η μουσική για να σπάει τη μεγάλη φόρμα.
Πχ, στη μικροπαντρεμένη (ξαρχάκου-ξυλούρη), ενώ η μουσική είναι κάπως μονότονη και δεν έχει ακριβώς αύτό που λέμε κουπλέ-ρεφρέν, κάποια στιγμή, μπαίνει ένα μαντολίνο που τσακίζει κόκαλα και ξεχνάς πως τόση ώρα ακούς μια μονότονη μουσική δίχως ξεσπάσματα και αλλαγές.
Ο Μούτσης σε αρκετά τραγούδια του για να λύσει αυτο το πρόβλημα, βάζει βιολί, που δεν παίζει κάτι διαφορετικό αλλά ως ήχος εμπλουτίζει το τραγούδι.
Η άλλη λύση - πολυφορεμένη αλλά όχι κακή - είναι αυτό που συνηθίζει ο Μκρούτσικος. Ξεκινά ήρεμα το τραγούδι και καταλήγει ουρλιαχτό (δίχως να έχει αλλάξει η μελωδία)
Βέβαια , αυτό που βάζετε εδώ είναι κάτι σα demo και καταλαβαίνω πως κάτι τέτοια που προτείνω ακόμα κι αν τα έχετε κατά νου δεν θα είναι εύκολο να τα κάνετε εσείς, μιας και απαιτούν κάποια πολυέξοδη παραγωγή.
Απλά , εγώ κάνω τις παρατηρήσεις μου
Υ.Γ. Χρόνια πολλά στο Σάββα και τον Διογένη
(και στη Σαββίνα βεβαίως)
solomantzaros:
ΑπάντησηΔιαγραφήμάλλον σε ντουέτο Πανούση<-->Νταλάρα το κόβουμε
Ειδικά το μάγκα αν τον πουν μαζί θα σκίσει!
Τον ΑΤΖΕΝΤΗ να τον αφήσεις ήσυχο. Εμείς τον βρήκαμε πρώτοι.
Οι παρατηρήσεις σου είναι εύστοχες και τα παραδείγματα πολύ κατατοπιστικά.
Όμως έχε υπόψη σου πως ο χρόνος που χρειάζεται ένα τραγούδι για να γραφτεί και να τραγουδηθεί είναι απίστευτα πολύς και όλα αυτά τα κάνει ένας άνθρωπος!
Επίσης, σε 10 μέρες έχουν ανέβει οχτώ τραγούδια από τα οποία μόνο τα δύο προϋπήρχαν...
Ευελπιστούμε να γίνει η πολυέξοδη παραγωγή με την αρωγή του μυστικοπαθούς ατζέντη ο οποίος πρέπει να πάρει άμεσα θέση.
ΥΓ
Χρόνια πολλά και στη Σαββίνα και στο Σάββα και στο Διογένη βεβαίως βεβαίως
στιχακια, μ' αυτο ειδικα εγραψες
ΑπάντησηΔιαγραφήη μουσικη προσεγγιση ενδιαφερουσα -δεν νομιζω οτι, στην παρουσα φαση, μπορουν να ειπωθουν περισσοτερα απ' οσα εχουν ηδη αναφερθει
μονο αυτο: εμενα τα μακρια επαναλαμβανομενα μοτιβα ειναι τ' αγαπημενα μου, χωρις απαραιτητως ενορχηστρωτικα τρικ (αναφερω απλα τον ερωτοκριτο) -κανενα τραγουδι με πραγματικα καλο στιχο δεν γινεται βαρετο, τουλαχιστον στην πρωτη -ανεπαναληπτη- ακροαση
το προβλημα ανακυπτει απ' τη στιγμη που θα το δεις ως εμπορικο προιον, αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια
το προβλημα
trelos:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστεί και ο στιχάκιας αλλά και οι καραμπουζουκλήδες.
Και όπως λέει και μια παροιμία, από μικρό κι από τρελό...
poly koultoura re epese...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό!!! Μα οι επιρροές από 82΄ς νομίζω πως φαίνονται αρκετά.Καλά από Τανάση είναι ακόμα περισσότερες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε!!
Ανώνυμος:
ΑπάντησηΔιαγραφήέπεσε δε λέτε τίποτα. Εσάς σας χαλάει αυτό;
La Femme:
Ευχαριστούμε για το Εύγε.
υγ
Ποιος Τανάσης;
ti na klasete re...
ΑπάντησηΔιαγραφήFIVOS kai ksero psomi.
Μάγκες την καλημέρα μου, από Λαμία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικό το τραγούδι σας αυτό καθώς και το video στο youtube !!!
KEEP ON !!!
Σπύρος
http://aboutmylamia.blogspot.com/2010/02/o-y.html
Σπύρος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά φίλε Σπύρο.
Σε ευχαριστούμε